شعر "وقت پیاده شدن"

روزگارپیر!

نا امید از تلاش ثانیه...

زمان ! ساعت را بگیر ، عقربه ها را نگهدار و باخیال آسوده برو...

روزگار، جارو کن!

این عشق را ! و ثانیه را خلاص کن ...

نکند بمانی

نکند دیر گذری

نکند دلتنگ شوی

فراموش کن ...

آتش بزن ؛

ثانیه را ، دقیقه را ، ساعت را ، ماه را ، سال را ...

سال ها منتظرند ، روزگار زود باش!

جارو بیاور و اینجا را جارو کن

از نیستی ، از هر چه بوده و هست

خورشید دوباره طلوع کرده

 این ها را پاک کن

 زمان را ببر و در قفسی گوشه ی دنیا بگذار

نکند فرار کند ، نکند ثانیه را واسطه کند ...

روزگار! خودت را ببر ؛ با باد های این سرزمین نیستی...

این جا را خالی کن

 زمان را نگه دار

 وقت پیاده شدن است ...

پ.ن: نظری داشتین دربارش حتما بگین...!