مدرسه اس....!

مدرسه ؛ زیبا، جادار ، مطمئن!

یه مدرسه ای داریم خیلی زیبا...! هووووووووششششمممندددددددههههههههههههههههه.....!!!

اسمشم که با مصما (املا؟!) و شماره بالا  جاشم که به به به به    بهترین مدرسه است جانه تو!

اسمشو نگاه کن چه زیباس :دبیرستان  فرزانگان 4 مشهد  ) نخند آقا  مگه خنده داره؟ از قدیم گفتند : هر چه بیشتر بهتر   چههههههااااااااااارررررررر ... به به به به 

جاشم که خدمتتون عرض کنم کلا به بیرون شهر نایل میکنه  با سرویس یک ساعت تو راهیم... از قدیم هم گفته اند که هر چه بیشتر تو راه باشی هدفت برات شیرین تر میشه ( جانه خودم گفتن هاااااااا!!!  حالا خود اینو که نه ولی منظورشون همین بوده دیگه )

تابلو هم نداره... میدونید نه اینکه خیلییی معروفه... گفتند دیگه لازم نیس تابلو بزنیم که چ مدرسه ایه! روز اول یه بنر زده بودند که حالا اونم نیس 

عرضم به خدمتتون که هوشمنده... اوهوم! بهترین مدرسه ی هوشمند تو شمال شرقیم  انگشت میزنیم میریم تو مدرسه  البته نه که خیلی انگشتامون درست درمونند ، همیشه دفعه دوم یا به بعد شناسایی مون میکنه (کلا نا شناسیم )

تخته هامون هم با انگشت روش مینویسیم  یه بد خطاییم که خدا میدونه! معلمامون هم که به به! اصلا نقطه نمیزارند    روزای اول که میمیردیم تا متن رو تخته رو بخونیم! الآن بهتر شدند! حالا بین خودمون باشه چند تا شونم بلد نیستن با تخته هه کار کنند ...   ولی خیلی فانه خدایی...! همیشه چند دقیقه از وقت کلاس ها میره تا کالیبرش کنند   آدم وقتی روش مینویسه حس با کلاس بودن و تکنولوژی بش دست میده 

صندلی هامون هم که عرضم به خدمتتون میچرخه  (دلت الآن خیلییییییییی سوخت نه؟!!) میتونم حس کنم وقتی معلم داره درس میده و منی که ردیف اول و تو دهن ملعمم همین طور با صندلیم اینور اونور میرم چقدر حرصش میگیره!! اوخیییییییییی...! حقشه خب 

رو هر میزمون هم به عالمه سیم کشی داریم...! میگند از آبان باید با لپتاب بریم ! زیر میزمون هم کلید داره ... 

از ساختمونش بگم... اوهوووووووم! سه طبقه... بززررگگگگگ... تعداد دانش آموزان؟! 72 تا فک کنم !  حیاطشم گندهههههه یه !

روم به دیوار (!) ولی دستشویی هامون خیلی خفنند!  البته یه موردی این جا وجود داره که نمیدونم چرا آب سرد کنمون تو ساختمونه دستشوییمونه     (الآن دقیقا میخواستم بگم... ولش آقا اصا نمیخواستم چیزی بگم!  !)

جاشم که... اوهوم...گفتم دیگه...! روبرو پارکه هاااا!!! خیابون بزرگ و... به به به به !  ولی نمیدونم چرا وقتی میگند مدرست کجاس و ما میگیم "طبرسی شمالی 10" همه یه جوری به اغماء میرند مشهد شناسیتون رو بهتر کنید خب... به ما چه شما محل بهترین مدرسه ی دخترانه ی مشهد رو نمیدونین   (اون جوری نگام نکن! الآن خیلی خودمو کنترل کردم که نگفتم بهترین مدرسه ی ایران ...  ) 

از معلماشم بذارین نگم  ! نه اینکه خیلی تعدادمون زیاده (!) هر روز که میریم مدرسه ، به ازای هر 8 نفر یه معلم تو مدرسمون هست   تازه دو تا نظافتچی هم داریم 

معلممامون ......عااااااااااالیند...!

 لحجه ی معلم زبان مون خیلیی خوبه... معلم شیمی مون مطالب 10 سال پیشو با جملات فروان" خانم های خانه دار" بهمون نمیگه و امتحاناتش آسونند... معلم ریاضی تکمیلی مون سوالای آسون  رو بهمون نمیگه... معلم ریاضی اصلی مون درسو خیلی خوب توضیح میده... معلم زیستمون بالافاصله که درس میده، اونو نمیپرسه... معلم ورزش مون بهمون نمیگه نمرتون 13 میشه... معلم ادبیاتمون حس نمیکنه ما دانشجو ادبیاتیم... اصولا که هر چی جمله تو این بند گفتم رو یه – (منفی) قبلش بزارید بعد بخونید!! (ولی خدایی فیزیک و دینی و اجتماعی و کامپیوترمون بچه های خوفیند   )  نمیدونم چرا یاد این افتادم که هر چی جمله خفن بود رو من گفتم   دکتر یاسی!

اصولا و عمدتا و قانونا و .... خلاصه لپ مطلب که الآن باید از اصلی ترین وسایل مدرسه بگم... ببخشید منظورم انسان بود   همون 70 نفر که البته به گونه آنها لفظ "دانش آموز" گفته میشه...! 

یه روز از مدرسه کناریمون که دو شیفت راهنمایی و دبستان دخترانه هست و یه در به مدرسمون داره ، چند تا از بچه های راهنمایی اومدن و گفتند : این جا مدرسه استثنائی هاست؟! آخه به ما گفتن اینجا مدرسه استثنائی هاست...                                       بععععععععععععععععللللللللهههههههه! اصا اینجا مدرسه معلولین ذهنیه   اشتب به عرضتون رسوندند!! )توهین نشه خودم روز جهانی معلولین به دنیا اومدم  اینو گفتم کادو.... ) 

خب داشتم میگفتم! 

از همه چی گفتم دیگه! از همه چیه مدرسمون... هر چه نباشه 70 تاییم... که اگه ما نبودیم هیچ کدوم از این موارد بالا مهم نبود! حتما یکی که میاد اینو میخونه میگه چه مدرسه ی خوبیه! خب... ولی...

 میدونی...

 وقتی یکی میاد جلوت و میگه من تاحالا اسم خیابون این مدرسه هم نشنیدم و کجاس که ... وقتی یکی دیگه میاد بهت میگه "واسه شما هم کتابای سمپاد میاد؟"   وقتی یکی جدا از اینا میاد پز سه تا آزمایشگاه مجزای شیمی و فیزیک و زیست که هر کدومشون به گفته ی خودش دو تا معلم دارند رو بهت میده وتو میگی " خب؟" میگه "گفتم که دلت بسوزه" و تو روت نمیشه بگی ما هنوز رنگ آزمایشگاه هم ندیدیم و تو اتاق آزمایشگاهمون فقط چند تا کارتن پر از وسایله...

وقتی ازت میپرسند کدوم مدرسه میری و تو میگی فرزانگان 4 و بعد خیلی مستقیم بهت میگند حالا که دیگه تو هر کوچه ای یک فرزانگان زدند...!وقتی که میگند تو کتابخونشون چی کتابایی هست و تو تو کتابخونه مدرستون دو تا قفسه بیشتر ندیدی که... وقتی که  ... آره عزیز خیلی وقتا وجود داره! روت نمیشه بگی چ مدرسه ای میری ...! عزیز اون وقته که روت نمیشه! اون وخته که فک میکنی یه مدرسه ی اضافی داری که هیچکی به بودنش راضی نیس! اون وخته که پشیمون میشی که اومدی توش ، اون وخته که حس ناراحتی بهت دست میده و... 

اما من دوسش دارم... میدونی چرا؟! چون خوشحالم که نه مغرور شدم و نه نامرد... این واسه من دنیاس! همیشه هم همونی رو نشون میدم که هستم!

و این بود داستان خانه ی دوم من؛ مدرسه! مدرسه ای زیبا ، جادار ، مطمئن  کامل شرح دادم دیگه؟! 

الآن قشنگ جاشه بگم :مدرسه س ما داریم؟ 

پ.ن : یه درختم نداریم تو حیاطمون!!!